Sjóræningjaflóa menn finna ný mið.

Miðað við undanfarnar aðgerðir þegar hinum og þessum "sjóræningavefjum" hefur verið lokað þá á ég ekki von á því að þetta hafi áhrif á tugþúsundir manna um allan heim sem stunda þessa iðju að "Downloda" eða hlaða niður ólöglegu/löglegu efni af slíkum vefjum. Þeir finna annan eins og skot og ef þeir finna hann ekki, þá er hann bara búinn til.

Þetta blogg er partur af " Tilraun dagsins"

Umsjónarmenn Pirate Bay ákærðir

Athugasemdir

[Baldvin Mar Smárason, 31.1.2008 kl. 12:34]

Síðan vinnur maður ekki leiki, með því að vera eingöngu í vörn.

Það eru fjölmörg lönd sem bjóða ekki upp á kvikmynda-download eða takmarkaðan aðgang að tónlist á netinu.

Íslendingar eru t.d. að fara "ólöglega" leið í gegnum iTunes Store, til að kaupa þætti og erlenda músík

Það er eftirspurn eftir þessu efni og meðan það er ekki verið að bjóða þessa þjónustu, þá verður fólk að leita á pirate bay.

Ég er ekki að segja að allir þeir sem eru að nota PirateBay, séu tilbúnir til að borgar fyrir það efni sem það er að sækja þar.

En ef að það er auðvelt, á skynsamlegu verði og er snöggt að koma á netið. Þá er ég nokkuð viss um að það sé ansi stór prósenta fólks, sem myndi velja þá leið.

Síðan vill ég einnig nefna það að allt það efni sem er sótt á svona síðum, er ekki tapaður peningur.

Það er ekki hægt að leggja það að jöfnu, þegar 16 ára strákur er að sækja geisladiskinn með "þrjú á palli" eða nýjustu plötuna með "Robbie Williams".

Það verður að gera greinamun þar á.

[Garðar Valur Hallfreðsson, 31.1.2008 kl. 12:35]

Ég hef aldrei skilið þessa áráttur, það er sennilega rétt hjá þér að þessir einstaklingar opna bara nýja síðu, hver er ávinningurinn?  Er verið að reyna að "hræða" fólk frá þessari iðju eða....?

[Zaraþústra, 31.1.2008 kl. 13:04]

Já, Garðar, forstöðumaður MPAA (Motion Picture Association of America) hefur lýst því yfir í viðtalið að þeir geri sér fyllilega grein fyrir því að þeir geti aldrei komið algjörlega í veg fyrir þetta, takmarkið er að sekta nógu marga þar til fólk telur að það borgi sig ekki lengur að sækja efni á netið.  Sú stefna sýnir best fáfræði manna í þessum efnum, það eru til aðrar dreifingaleiðir sem fólk fer að nota í staðinn fyrir BitTorrent ef það tekur ekki lengur áhættuna.  Þær eru þess eðlis að það er nær ómögulegt að finna út hver er að dreifa skrám nema þú þekkir hann og allt er dulkóðað.  Því meir sem þeir berjast gegn þessu því erfiðara verður það, sem er ástæðan fyrir því að þeir eiga að fara hugleiða aðrar leiðir i þessum efnum.

[Zedith (IP-tala skráð) 31.1.2008 kl. 13:20]

Ég held að þetta stoppi ekki fyrr en að báðar fylkingar gefi eitthvað eftir.  Sjóræningjar byrja að kaupa tónlist og kvikmyndir þegar verðið er orðið eðlilegt og aðgengilegra. Ef ég gæti t.d. downloadað nýrri bíómynd á netinu mundi ég hiklaust gera það. Kvikmyndaframleiðendur vilja bara ekki koma á móts við neytendur. Þeir vilja frekar græða 206milljón dollara með bíótekjum og selja okkur svo myndina á dvd fyrir 2000 kall.

Það er ekki nóg að sjóræningjarnir gefi eftir.. fólk vill bara ekki láta taka sig svona í.... 

[Lortur (IP-tala skráð) 31.1.2008 kl. 14:13]

Pæling, ég fer í bíó, borga hvítuna úr augunum fyrir miða á mynd.  Ég fer í búð, kaupi dvd með sömu mynd.  Ég borga stöð 2 og sé sömu mynd.  Ég borga RÚV og sé enn og aftur sömu mynd...  

Önnur pæling.  Ég downloada mynd af netniu, borga ekki neitt.  Ég borga stöð 2 og sé sömu mynd. Ég borga RÚV og sé sömu mynd aftur... 

Hvenær stal ég myndinni?  Ég borgaði afnotagjöldin af stöð2, þeir borguðu fyrir að sýna mér myndina...  Ég borgaði líka afnotagjöldin af RÚV og þeir borguðu aftur fyrir að sýna mér myndina... Ég keypti því myndina, keypti áhorfið, aftur og aftur, hvenær stal ég henni?  Hver er siðlaus í þessum viðskiptum? Hver myndi kaupa sér sama bílinn aftur og aftur án þess að segja orð?

Pæling...

[Sigurður (IP-tala skráð) 31.1.2008 kl. 17:15]

Gerum eins og í fíkniefnamálum hérlendis. Beinum spjótum okkar að neytendunum, þá mun árangur nást...

[Jóhann (IP-tala skráð) 31.1.2008 kl. 18:39]

Sigurður, beina spjótum að neytendum! tæknilega eru neytendur ekki að brjóta af sér þegar þeir eru að niðurhala efni, einungis ef þeir upphala eða "deila" eins og maður segir.  Svo hnífurinn situr þar í kúnni. Hverning ætlaru að finna og gera greinamun á hver er að upphala og hver er að niðurhala?

Áhugaverður punktur sem Lortur kom með. Hver kaupir sama bílinn aftur og aftur...  Ertu að "stela" efni ef þú niðurhalar efni á undan það er sýnt á t.d. rúv þar sem þú erst þegar búin að borga fyrir efnið eða í reynd skyldugur að borga fyrir efni. þú niðurhalar kanski þá fjóra þætti sem eru sýndir þann mánuð því þú hefur ekki tíma til að horfa á þá þegar þeir eru sýndir. Þetta á líka við stöð 2. Forsvarsmenn þessara stöðva mundu segja að þeir séu að tapa vegna hvers þá? þeir fá borgað... já, einmitt auglýsingatekjur, því miður en ég er ekki að borga pening til stöðvana til að horfa á auglýsingarnar. Annað mál væri með skjá einn sem byggir starfsemi sína á auglýsingatekjum. Menn þar á bæ hafa verið sniðugir að bíða ekki í 5-8 mán til að sýna þætti sem voru löngu sýndir úti í USA. 

Ég var að spá að skrifa um fair use einnig en læt það sitja á hakanum, hins vegar vil ég taka undir með grein sem ég las í 24 stundum fyrir nokkrum dögum þar sem bent var á að nýja dreifingar "hagkerfið" mundi vera í gegnum netið og þá væri rétt að rukka netverja um 500 kall aukalega á mán í gegnum netáskriftina. Ég er alveg sáttur við það og mundi glaður borga það og held að fleiri mundu taka undir með mér. 

[Óskar Steinn Gunnarsson (IP-tala skráð) 31.1.2008 kl. 19:20]

ég vill benda á að við sem kaupum efni á diskum höfum greitt fyrir afnot af því efni.  En ef umræddur diskur skemmist og vill skila honum og fá nýjan og bara borga fyrir efniskostnað þá gengur það ekki.

 Einnig ef ég ætla að afrita diskinn til eigin nota, t.d. barnamyndir sem eru jú fyrstar til að skemmast vegna ónærgætni flestra barna.  Þá lendi ég í því að það er ritvörn á diskunum.  Þrátt fyrir lögvarðann rétt min til að gera öryggis afrit til eiginn nota.

 Við borgum stefgjöld af eftirfaarandi.  Öllum búnaði til afritunar, brennurum segulbands tækjum, myndbandstækjum og slíku.  Og einnig af öllum miðlum til að geyma efni á.

 Þessvegna skil ég ekki hví menn telja þetta ólöglegt.  Ég er búinn að borga. Samanber bílþjófnaðar líkinguna, þá er þetta frekar eins og við séum að ferðast með strætó og við séum öll með grænakortið. 

[Jóhann (IP-tala skráð) 31.1.2008 kl. 23:05]

Sanngjart kerfi? Ég set spurningamerki við þetta, kerfið sem þú ert að nefna er hreint og beint úrelt. jú, það er rétt að við getum tekið upp myndina úr sjónvarpi, og það er ef mig minnir rétt, þá er það þannig að þú mátt einungis taka uppá spólu en ekki stafrænt. En spóluna máttu auðvita lána. Ákvæðið í þessum samningi sem við erum aðilar að er úrelt og fylgir ekki þróun tækninar.

" Við borgum stefgjöld af eftirfaarandi.  Öllum búnaði til afritunar, brennurum segulbands tækjum, myndbandstækjum og slíku.  Og einnig af öllum miðlum til að geyma efni á."

Mjög áhugavert að það sé minnst á þetta. Ég var á fyrirlestri fyrir allnokkru þar sem kona frá smáís kom og var að tala um eh sem ég man ekkert eftir, en eftir fyrirlesturinn tók vinur minn sem er nú harður í horn að taka að spyrja hana um hvers vegna við erum að borga auka gjöld af venjulegum geisladiskum? svarið var vegna þess að ákveðið fólk er að afrita "ólöglega" tónlist á diskana. Hann var fljótur að benta á að þetta er einnig úrelt hugsun, sérstaklega í ljósi tækniframfara í geymslu og spilun tónlistar. þá er hægt að nefna t.d. Ipod, farsíma og önnur mun betri tæki til að spila og geyma tónlist. Hví er því en slíkt gjöld á venjulegum geisladiskum? 

bendi á http://youtube.com/watch?v=LxCoCTc3T5Q sem ég sá hér að ofan mjög fróðlegt. 

[Samverji (IP-tala skráð) 1.2.2008 kl. 08:05]

Lykilatriðið í þessu er að markaður byggir á frelsi allra aðila sem að honum koma. Ekki bara þeirra sem selja vöru og/eða þjónustu, heldur líka neytandans. Nú er sú staða komin upp, að heilt viðskiptamódel er orðið úrelt, og af þeim sökum velja neytendur unnvörpum aðrar leiðir.

Ef við ímyndum okkur mann (dreifingaraðila) sem stendur úti á horni með fatlaðan, horaðan simpansa í hlekkjum (listina) sem verður fyrir því að fólkið sem labbar framhjá (neytendur) borgar ekki neitt, en gjóar samt augunum á apann. Á hann þá að lemja gangandi vegfarendur til óbóta (þeir sáu jú apann)? Eða á hann að reyna að breyta einhverju hjá sjálfum sér (ala apann betur, kenna honum ný brögð, fá sér vinnu þar sem hann framleiðir eitthvað sjálfur í stað þess að sjá fyrir sér með þrælkunarvinnu saklauss dýrs...)?

Svarið er vitanlega frekar augljóst. Neytendur eru óðum að yfirgefa viðskiptasamstarf við dreifingaraðilana. Neytendur eru hins vegar ekki að yfirgefa samstarf við listamennina - fólk mætir áfram á tónleika og heldur áfram að kaupa bækur. Hins vegar eru listamenn margir hvernir farnir að forðast útgáfur og dreifingaraðila sem eru á vegum RIAA, einkum vegna þess að ófáir listamenn vilja gjarnan eiga höfundarrétt á eigin verkum, sem stórum dreifingaraðilum þykir miður; þeir vilja nefnilega gjarnan eiga þann rétt í viðbót við dreifingarréttinn.

Iðnaðurinn getur bara gert það upp við sjálfan sig hvort hann vill berja fólkið á gangstéttinni, eða taka sönsum. Að óbreyttu hættir fólk einfaldlega að labba á þessu tiltekna horni, og apinn annaðhvort deyr eða strýkur.