Hic !...eina kippu af grænum Varðberg.

Hvað getur maður annað sagt en ...til hamingju.  En fyrirsögnin á þessari frétt fannst mér einhvern veginn stinga í stúf...Ölgerð og forvarnir....eflaust rétt en fyndið...og enn fyndnara að verðlaunin heiti Varðberg. ( Það þarf ekki mikið til þess að gleðja mann á þessum janúardegi."

Já góðan daginn hic ! ég ætla að fá eina kippu af grænum Varðberg ..ok takk hic !..en heyrru fylgir ekki forvarnatrygging með essu ? hic....ekki ..nú ??? ok láttu mig þá endilega hafa 2 kippur af Viking gylltum.

Þó svo að verðlun Ölgerðarinnar snúist um annarskonar forvarnir...þá er spurning að þessi fyrirtæki fari kannski að láta stórfé renna í forvarnir fyrir ungt fólk.....ha hmmm Oft er spurt þegar fátt er um svör.




?????

Ölgerðin fær forvarnarverðlaun

Gömul mýta með Janúar.

Þessi blaðamaður komst af því að það sé líf á og fjör á íslandi í janúar þrátt fyrir stuttan birtutíma og kuldalegt væri um að lítast. Ég held að mikið af okkur íslendingum ættum að átta okkur á þessu eins og þessi bandaríski blaðamaður. Ég held að þetta sé gömul mýta að allir séu svartsýnir og myrkrið sé svo þrúgand og svo framvegis í janúar.  Að mínu mati er ástæðan sú að það hefur verið svo mikið talað og skrifað um þetta og fólk fer að hegða sér eftir því og trúa og ýminda sér að allt sé svo dapurt, þungt, dimmt og erfitt.  Þetta er hið mesta bull, janúar er mjög skemmtilegur, nýjir tímar nýtt ár framundan og ef við ákveðum það að janúar sé bjartur í hugum okkar og góður mánuður þá verður hann það. Myrkrið er ekki slæmt nema að við ákveðum það, það felst rómantík og spennandi dulúð sem gefur kraft í myrkrinu okkar hér á íslandi.  Áfram Ísland.

Hamingja á Íslandi

Aftur og aftur..

Það er ekki langt síðan að ég var að blogga um svipað atvik þar sem vegfarendur óku framhjá slysstað án þess að athuga með þann slasaða eða athuga hvort að einhver væri hjálparþurfi. Eflaust hefur fólk einhverjar ástæður fyrir því að vilja ekki stoppa, en mér finnst samt eitthvað rangt við þetta og við þurfum að efla náungakærleikann. Eldri maður sem hrasar á göngu sinni í dag, er alblóðugur í framan og sannarlega hjálparþurfi og margir aka framhjá, einhverjir grípa símann og hringja í neyðarlínuna, að lokum koma tveir sem eru með hjartað á réttum stað og koma honum til hjálpar. Næst þegar svona kemur fyrir hugsaðu þig tvisvar um áður en þú ekur framhjá eða gerir ekki neitt, þetta gætir verið afi þinn, besti vinur eða einhver nákominn....sem svo sannarlega á ekki að skipta máli en ef það að setja þetta svona vekur einhverja til umhugsunar þá er það gott.......... og einhvern tímann gæti þetta hent þig.

Margir óku framhjá slösuðum manni

Þrautseigur frumkvöðull.

Þegar talið berst af snjóbyssum eins og í þessari frétt dettur manni alltaf snillingurinn og Dalvíkingurinn Jón Halldórs í hug.

Fyrir um hálfum öðrum áratug beitti Jón Halldórsson Dalvíkingur sér fyrir því að flytja til landsins snjóbyssu og þá skyldu ekki margir upp né niður í þessari hugmynd. Ég held að landinn hafi litið á þetta sem vitleysu eða gerði í besta falli góðlátlegt grín að hugmyndinni. Í dag gerir enginn grín að þessu og öll helstu skíðasvæði landsins keppast við að setja upp snjóbyssur á svæði sín eða eru þegar búin að því. Á þeim stöðum skiptir snjóframleiðslan öllu máli til þess að hægt sé að halda skíðasvæðunum opnum. Þarna tel ég að Jón hafi verið langt á undan sinni samtíð enda hugsjónarmaður mikill og þrautseigur með eindæmum.  Jón Halldórsson var frumkvöðull í því að reisa skíðalyftu í Böggvisstaðafjalli við Dalvík 1972. Hann fékk með sér áhugasama menn og gengu þeir í hús og söfnuðu fé til að reisa hana. Fljótt var þessi lyfta of lítil og 1976 var bætt við toglyftu ofar í fjallinu, 1986 var ný lyfta reist í staðinn fyrir þá fyrstu við það stækkaði svæðið um helming og er svæðið eitt það fjölbreyttasta á landinu í dag. Samtals eru lyfturnar um 1200 metra langar.

Mér hlýnaði um hjartarætur þegar Jóni Halldórssyni sem enn starfar á fullu fjallinu var veitt viðurkenning á afhendingu verðlauna vegna íþróttamanns Dalvíkurbyggðar í safnaðarheimilinu þann 30 desember s.l. Viðurkenningin er fyrir ötult starf við uppbyggingu íþróttamannvirkja í Böggvisstaðafjalli.

Til hamingju Jón þú áttir þetta svo sannarlega skilið og meira til.

MYND AF SKÍÐASVÆÐINU

Heimagerður snjór veldur vanda

Eitthvað rangt við þetta.

Nú þarf að fara hægar......og í þetta skiptið er ég ekki að tala um flutningabílstjórann sem að lenti í óhappinu í kvöld...og ég er ekki að segja að þeir bílstjórar sem óku framhjá óhappinu hafi keyrt svo hratt að þeir hafi ekki tekið eftir slysinu eða ekki náð að stoppa.Nei ég er að tala um að við þurfum að hægja á okkur. Það getur ekki verið að allir þeir bílar sem ekið hafa framhjá slysum á sl. ári hafi verið að drífa sig á fæðingardeildina eða annað álíka. Við hljótum að hafa tíma til þess að sýna náungakærleik eða gefa okkur augnablik til að aðstoða þá sem þess þurfa. Mér finnst eins og að ég sé oftar og oftar að heyra af því að fólki sé alveg sama um náungann og hugsi eingöngu um eigið skinn.....það er eitthvað rangt við þetta. Losum okkur úr þessum fjötrum gefum af okkur, það er það sem skiptir máli í lífinu...verum til staðar fyrir aðra þá verður einhver til staðar fyrir okkur.

Vöruflutningabíll fauk undir Hafnarfjalli

Bjartsýni ríkir

Það er leiðinlegt að fá þessar fréttir frá Kræki en einhvern veginn hef ég fulla trú á að Henning og hans góða fólk eigi eftir að opna aftur en í annari og breyttri mynd. Þrátt fyrir þessa stöðu mála á þessum timapunkti erum við hér á Dalvíkinni  bjartsýn á komandi ár ......enda enginn grætt á því að vera svartsýnn.

En ég má til með að setja nokkrar línur á blað um upplifun mína í gærkvöldi.

Fullt hús stiga fyrir einstaka matarupplifun í byrjun árs.

Okkur hjónum ásamt góðu fólki veittist sá heiður að kvöldi nýársdags að verða boðinn í árlegan nýársfagnað á Friðriki V. Þetta kvöld gefa meistarakokkar staðarins, Hallgrímur, Guðmundur og Friðrik ástríðunni lausan tauminn og ýmislegt er prófað með bros á vör. Eflaust eiga gestir staðarins á komandi ári eftir að fá að njóta margra listmunanna sem bornir voru á borð þetta einstaka kvöld.

Á þessu kvöldi þar sem farið var með gestina í rúmlega 5 tíma matarferðalag um okkar frábæra norðlenska hérað ásamt því að bregða okkur um stund til annara landa t.d Frakklands, Ítaliu, Spánar og Portúgal svo að eitthvað sé nefnt, fengum við að bragða á 23 mismunandi réttum ásamt kamapavíni, tveimur tegundum af hvítvíni, tveimur af rauðvíni, einni af portvíni,einni af eftiréttavíni og einni tegund af maltbjór. Ég ætla að nefna nokkra af réttunum rétt til þess að gefa innsýn í það sem boðið var uppá. Norðlensk kæfa, reyktur lax, þurrkað villisvínslæri sér innflutt frá Spáni, humarrisotto, humarcarpaccio, innbakaður humar í humarfarsi, rjúpusúpa, léttreykt andabringa með geitaosti og rúsínucapersmauki, blóbergsískrapi borinn fram á ísjaka, hægeldaður innanlærishreyndýravöðvi, villönd, heimagert konfekt, djúpsteikt skyr, súkkulaðikaka, ís og  skyramisú. Réttirnir voru einhvern veginn svo fullkomnir og allir einstaklega fallega bornir fram. Það er  ljóst að Friðrik, Adda, Karen og Axel, ásamt starfsfólki lögðu sig fram við að gera kvöldið ógleymanlegt og það skein í gegn að allir sem að þessu komu höfðu mikla ánægju af sem skilaði sér til gestanna. Andrúmsloftið skemmdi ekki fyrir, það var einstaklega afslappað og til að setja punktinn yfir iið í þeim efnum söng Margrét Eir undurfallega nokkur lög við undirleik Jökuls Jörgensens. Að lokum fengu allir gestir eð eiga diska sem voru sérframleiddir fyrir kvöldið og komu þeir frá Stjörnunni glergallerýi á Dalvík. Þetta kvöld undirstrikar það enn og aftur að Friðrik V. er veitingastaður í toppklassa og megum við norðlendingar vera stoltir af. Að hafa slíkan stað  með fólki sem er í þessu ástríðunnar vegna skiptir alla matarmenningu á svæðinu miklu máli og styður svo sannarlega við hana í sem viðustu samhengi.

Gleðilegt og nýtt spennandi matarár.

P.s Takk fyrir okkur.

Uppsagnir á Dalvík